නොයදිමි මා නැවතීමක් - නොපතමි මා පැවතීමක්...

සීත නිම්නයක  නැවතුනු හදවතේ
වල්මත් වු මා මන්මත්  වු නාදේ
හිරු නැඟෙන සඳු බසින යාමේ
සඳු නැඟෙන  හිරු බසින  යාමේ
වෙලෙමි ඇස ගැටෙනා හැම මතක ඉමේ

නෙලනු සඟවනු එපා මලින් මලේ
කොතන සැඟවිනිද නොනිදා මා හදේ
කෙලෙස ගෙවම්ද නිදි නැති රැයවල්
මතකයන් මා හදේ රැව්පිලි රැව් දේ
හිරු නැඟෙන මුත් නුඹ දෑස නොපෙනා

මකනු නොහැකි මතකයන් අඳිනා සිතුවම්
රැව්දෙනා   නුඹේ හඬ මවනා  කවිකම්
සිනා සපිරි මුව ගෙනෙනා  සඳ මනරම්
කෙලෙස ගොතම්ද දෙහදේ බැමි නම්
සොයනෙමි නුඹේ හඬ ඇසෙනා තැන්නම්

දිලි දිලි නිවී නිවී යන මේ රැයෙ මා පැතු
තොල්පෙති නළලත  මා උමතු කරනා නෙතු
උණුසුමින් සිප ගනිමි කෙසේ පෙර මා සිතු
දුරින් ඉදිම් කෙසේ  නුඹට මා දිනක මතු

පෙමින් සනහා සුව යහනේ  මා සැදු

නොයදිමි මා  නැවතීමක්
නොපතමි මා පැවතීමක්
රිසි සේ නුඹට මා විඳිමක්
මේ අසාර දිවියේ ලද දිනක්
මිස නැ මා ලබන්නේ  පලක්...