16ක් නම් බැහැ 20ක් නම්.... ඒත් නැවතුමක් නැහැ....ගී ගඟුල පිරවු, පුරවන "ඔබ" හැමට තුති....

ඉයන්, මුලින්ම කියන්න ඕනේ මං හිතන්නේ ඔබ අපි හැමෝවම ගී ගඟුලට ඇද දැමු උල්පතක් මැවූ බව...

හරියට දිය ඇල්ලක් වගේ එක පාරට කඩා හැලුනු 

සුදු පාට පෙණ කැටි බිඳි බිඳි නැඟෙන...

මේ හඬවල් පදවැල් නාදරටා වලට

 අපි පෙම් කරන තරමක්...

හදවතේ ගැඹුරුම තැනක තැන්පත් වී 

සුදුසු කලට අපේ හද පිනවන, දෙනෙත් කඳුලින් පුරවන, මිතුරු දම් යා කරන ගී ගඟුලට එකතු වෙන්න  

පුංචි දොළ පාරක් හැදුනා නිම්නයේ...

 

තැන තැන  විසිරිච්ච විසිවෙච්ච වැහි බින්දුවේ
මට හැකි නම් ගුලි වෙන්න නුඹ එක්ක මේ සීතලේ
නුඹ එක්ක ගුලි වෙන්න මේ සීතලේ
සිසිලස්ස විඳගන්න  මේ ජීවිතේ

බිඳ බිඳ වැටි දසත හා යා වෙලා
දුක් සෝ සුසුම් දැන් යයි  පා වෙලා

රහසින් ඇවිත් රහසෙම ලං වෙලා
ලෝකය මගේ නුඹ නමින් වෙන් වෙලා......

 

බලා වැළපෙමි නෙලා ගනු බැරි හන්තාන සිහිනේ
දරා නෙත් අග දොවා සිත් මල ගොතනු මැන ලඳුනේ
සංසාර සිහිනේ

වඩින තුරු සඳ දුරින් ඉන්නම්
තරු ඇදුරු පෙම් ගී අසන්නම්
සොඳුරු ඒ සඳ දියේ එන්නම්
ඉඳිනු මැන සොඳුරේ හන්තාන අරණේ...

 

සිහිනයකි ඔබ නිහඬ මැදියම් රැ නිදන නෙත් යුග සනසනා
සිතුම් රැලි ඔබ තනිව හිඳි වෙලේ
නිහඬ මා හද සනසනා

හිරුට තනි නැත සඳුත් නැත තනි වී
එකම අහසක හමුවෙලා
ලොවම සසලව බලා සිටියාවේ
යළිදු අප ඇත  ළං වෙලා....

නුවන් කොනින්  කැලුමන් සලා
පෙමින් ලයේ සනහා
ලඟින් ඉඳින් කිසිදා  නොයා
සිහිනේ දුටුව නියා
සදා රකිමි තුරුලේ හොවා
පෙමින් සෙනේ සනහා
නිවා දමා ගිනි මා  ලයේ
පිනි දිය පැන් අතුරා
නිමා කරන්  දුක් වේදනා
හොවා ලයේ සතපා... 

  

මුතු කැට වැටෙනා පෝරුව අභියස
මනමාලියනේ හඬනු එපා
රන් කෙන්ඩිය සේ පැන් විසිරිලා
විල්ලුද රන්පට තෙමනු එපා
කිසිදිනක යෙහෙලියේ...
හඬනු එපා.....

 

 

දේවතාවියක් විලසින පාන හස කැළුම් නුබ ගැබ
පතා ඉන්නෙමි සඳවත නුඹගේ ආදරේ නුඹට ආදරේ

අහස් ඟං කුසින් බැසගෙන මිහිමතට එම්ද කෙලෙසින
රැඳි ඉන්නෙමි සැමදින අහස් ඟං කුසේ දෙව්ලියක් ලෙසේ....  

මුදු මුහුණේ සුව දැනුනේ පිය ලඳුනේ මට විතරද
ඔබේ සුසුමේ සුව දැනුනේ හිමි සඳුනේ මට විතරද

පුළුලුකුලේ සුව යහනේ නිදි වැරුවේ මං විතරද
උරතලයේ හිස රන්දා සුව වින්ඳේ මං විතරද...

 

ඉවුරු තලා ගංඟා බැස යනවා
මහද සලා ඔබ ඉවතට යනවා

මන්දර පව්වෙ හිම පියසේ චන්දන අරණේ මඳ සිසිලේ
සුව නොලබා ගියේ දෝ කෙසේ...

 

 

මං මලක් ලෙස නුඹ  නොහැදුවේ
පෙති හැලි පරවෙන නිසාමයි
දුක දිනා හිනැහෙන  හැටි දුවේ
නුඹ දැන  උගත් පාඩම තමයි
මිල මුදල නිල බල යා නොදෙයි
කල හොඳම විතරක් ඉතිරි වෙයි.....  

  

ගඟක් සේ ඔබ ගලා ඒ නම්
මුව දොරක් වී ඔබව හමුවන්නම්
මලක් සේ පෙති සලයි නම්
පවන් රළ වී ඔබව සිප ගන්නම්

පළා පැහැයෙන් දිදුල කඳුවලියේ
අතුල පිනි මතු වේ
සඳක් සේ ඔබට මා දැල්වෙන්නම්
ඔබේ කඳුලැලි පෙමින් පිසලන්නම්...

 

  

තරුද නිදන මහ රැ නිදමි මහද නිදි නැ
මතක පොතේ කඳුලින් කටු ගැ
කවි කියවෙයි මහ රැ

සුලඟ නොවේ මේ පාවි එන්නේ
කුටියක සිරවී හෙලන සුසුම්
අතු අග පරවී බිමට වැටෙන්නේ
සමනළ යුගයක පිපුනු කුසුම්...

 

  

හඬන පණ නල යදින සැනසුම
දැවී යයි හද චිතකයේ
කඳුළු බිඳුවක සිසිල පමණකි
වියළි කතරට හිමි උනේ

රකුසු පියසක පිපුනු කුසුමට
මලවි හමුවන පින නැතේ
දෑස නැති විට නුහුරු මං පෙත
සරණ පා යුග පටලැවේ...

 

  

පොඩි දුවගේ සිනා වැලයි
පොඩි පුතුගේ කතා  පෙළයි
පිය බිරිඳගේ සෙනේ  විලයි
මගේ නිවන මගේ පැල්පතයි

ලබන නමුත් දුක් පීඩා
කූඩු උනොත් පුංචි පැලේ
අඹුදරුවන් අතරතුරේ
මට නිම්හිම් නැති සුවය දැනේ...

  

පිපුනු මලක හැඩ දෑස සලා
සිතුම් විහඟ කැල වසඟ කලා
මඟ තොට රැඳි නෙත් දහක් වසා
මතකද අප නෙත් කතා කලා

මතකේ මැවෙනා පෙර රූ ඡායා
හමු වේදෝ යලි සිත සනහා
ඔබේ නමටයි මා පාරමි පුරනා
ඇසෙවිදෝ මේ ගී මාලා.....

 

  

 සිතන්න ඔබ ගැන මොහොතක් මදි විය

ඉවසන්නට මගෙ සිත ඉඩ නැතිවිය
තනි විලා ඔබහා ඉදගෙන කතාකරන්නට 

දවසක් මදි විය
අද සිතනාදේ නොබියව ලියවේ

ගෙවූනු අතිතය මිහිරෙන් නැහැවෙයි
තනි විලා ඔබහා ඉඳගෙන කතාකරන්නට 

දවසක් මදි විය....

 

  

ජීවිතේ අමධාරා උල්පතේ රස උතුරා
කෝ සුපෙම්  හස කැළුම්  රස හැඟුම්
මීවිතේ රස උතුරා

ඈත නිලවන් ගුවනේ පියාඹන ලිහිණියනේ
මට කියන් තෙපි සොයා යන ලොවේ
සෝ තැවුල් රැඳුනේ දෝ ....   

  

 කවුළු පියන්පත් වහන්න සඳලු තලාවේ
ඔබ දුරයි නෙතට මා සිටිනා ලවැලි තලාවේ..

කිරි සිනහ සලන සඳවත අහසෙම රැඳුනාවේ
ඉඟිමරන තරු කැළුම් අහසට නොම පෙනුනාවේ
 

සිත ඈත අරන් යන විමනේ සදළුතලාවේ
කවුළු පියන් වසනු මැනවි නෙතුකැන් හමුවේ.....

 

  

මාරම්බරී කෝල වීපැ මුවේ මන්ද හාසේ
මනලෝල වේ උන්මාද වේ
මා හදා සෑමදා පුණ්‍යවන්තී මාරම්බරී

හිතේ භෘංග  සේනා කිපි රොන් මතින්  
සොයන්නේ  නුරා පැන් තිගේ   මල් මුවින්
සනසාලනු ඒ පිපාසා
මාරම්බරී

ප්‍රභා රන් කැළුම් දී සලා නේත්‍රයෙන්
නිවාපන් ළදේ චිත්ත පීඩා නොහිම්
රශ්මි දොවා චන්ද්‍රයා සේ
මාරම්බරී...

 

  

 සුවඳ මල් රේණු පිස එන
හාදු දෙන සිහිල් මඳනල
නුඹට සමානා

කුරුළු තුඩු අගින් ගිලිහෙන
මිහිරි මියුරු ගී පද වැල
නුඹේ සිනාවා

අරුණ දොරකඩින් නැග එන
උදා හිරු කිරණ සඳවත
පුබුදු කරාවා
නොඹා කරළියට දිව යන
හදට පණ පොවන උල්පත්
නුඹේ සිනාවා...

බලා ඉඳින්නම් මා  දිව රෑ  පුතේ
මගේ පුතු දිනෙන් දිනේ ලොකු වෙන්නකෝ
සුලැඟිල්ල පටලා හෙට යං පුතේ
ඇවිදින්නට මා හා මිදුලේ වටේ

අම්මා කියු නාමේ මට දුන් පුතේ
රාජිණියකි දැන් මා පුතුගේ පිනින්
හැම මවුවරුන් සේ අම්මා නුඹේ
සතුටින් ඉදිම් පීනා පුතුගේ නමින්

පුතු දකින උදයේ හැමදාම දැන්
නව දවසකී මට නම් දෙන වාසනා
හිරු සඳු දවල් රැ මට පායනා
පුතු මිස වෙනින් කවුදෝ සුරතල් පුතේ..

මේ අපේ ගෙදර එදාමෙදා තුර නිතර ඇහෙන ගීත ගඟුලෙන්   බොහෝම පුංචිම පුංචි දොළ පාරක්...